Eerste stagedag is begonnen!

Zo daar ben ik dan weer na een aantal dagen en veel ervaringen verder. Er is ondertussen veel gebeurd, maar laat ik maar gewoon bij het begin beginnen. Woensdag stapte ik in het vliegtuig met Tess en Veerle om vol goede moed op weg te gaan naar onze nieuwe uitdaging. Na ons te hebben verheerlijkt aan onze heerlijke stoelen, multifunctionele afstandsbediening (waar je dus ook mee kunt gamen) en nog veel meer andere luxe, stegen we op. Binnen 5 minuten zaten we al vloekend in onze stoelen door een stel asociale Marokaanse/Turkse/Indische mannen die meteen hun stoelen naar achteren gooiden. Na uitvoerig te zijn begluurd voor 98% van de vlucht, stapten we uit in Dubai. We keken onze ogen uit. Het was enorm.

Op zoek naar onze volgende vlucht en avondmaal dwaalden we door het vliegveld. Uiteindelijk kwamen we uit bij een metro die ons bij A17 bracht, waar we na 4 uur ongeveer weer konden opstappen. Nou alleen het gedeelte A was al massaal en we wisten gewoon niet waar we moesten kijken. Natuurlijk liepen er overal chinezen die hun koffers en tassen vollaadden met souvenirs, kleding, sieraden en parfum. Na een ronde te hebben gemaakt door gedeelte A kwamen we uit bij de vlucht naar Koeweit. Overal stonden mannen en vrouwen in witte jurken en boerka’s (wat al een hele beleving op zich was!). Uiteindelijk kozen we ervoor om bij de MacDonalds te gaan eten en we sloten aan in de rij. Al snel merkten we dat het in Dubai dan toch anders loopt dan in Nederland. Mannen kruipen hier namelijk gewoon voor. Nadat er binnen een halve minuut ineens een hele rij mannen voor ons stonden, vonden we het genoeg. Toen de dame achter de balie vroeg: “Who’s next?”antwoordden we heel brutaal: “Ja, wij!”. De verbazing was van de gezichten van de mannen af te lezen, maar voor ons was het gewoon rare bedoeling.

Nadat we onze burger achter de kiezen hadden en nog een stoppauze bij de wc’s hadden genomen, was het inmiddels alweer tijd om op de vlucht naar Kaapstad te gaan nemen. Van die vlucht hebben we alle drie vrij weinig meegekregen, omdat we bijna de hele reis hebben geslapen. Een half uur voor we gingen landen zagen we het al; het weer was ronduit heerlijk! Snel verruilden we onze warme gympen voor comfortabele slippers en de zonnebrillen hielden we in de aanslag.
Eenmaal geland stond een echte Zuid-Afrikaanse vrouw ons op te wachten om ons naar onze taxi te brengen, die we thuis al snel geregeld hadden. We konden meteen instappen en onze koffers werden voor ons ingeladen. Op weg naar ons huis kwamen we al langs een sloppenwijk die een grote indruk op ons maakte. Bij het gastgezin aangekomen, stond onze ‘moeder’ ons al op te wachten. We werden heel hartelijk en gastvrij onthaald en kregen een heerlijk koud glas water met ijsklontjes. Wat waren we daar aan toe! We maakten snel een keuze wie welke kamer kreeg en namen snel een douche (in onze eigen badkamers!!) om ons even op te frissen. Onze moeder reed ons een stukje rond en zette ons uiteindelijk af bij V&A Waterfront waar we eerst een zuid-afrikaanse simkaart gingen scoren en wat heerlijken cocktails natuurlijk! ’s Avonds hebben we nog genoten van de zelfgemaakte spaghetti van ons gastgezin, waarna we als een blok in slaap vielen.

Vrijdag besloten we allereerst een auto te gaan regelen, maar dat viel tegen. Er waren geen auto’s beschikbaar momenteel (het duurde een paar dagen) en de prijzen varieerden enorm. We besloten ze later nog eens te bellen. Vervolgens gingen we lopen naar de Pepperclub; het hotel van Tess. Gastvrijer dan dit kon je niet onthaald worden. De mensen waren super enthousiast en ook Veerle en ik mochten deelnemen aan de rondleiding van dit prachtige hotel. Ook wilden we die dag Kaapstad wat meer verkennen en mijn hotel bezoeken. We besloten de rode ‘Hop on Hop off’ bus te nemen, omdat die ook zou stoppen in Sea Point (waar mijn hotel lag). We kwamen langs District 6, het slavenmuseum, het kasteel, het goudmuseum etc. Ook reden we een gedeelte van de Tafelberg op en hadden we prachtig uitzicht. Vervolgens weken we uit naar Clifton en Camps Bay, waarvandaan we de 12 Apostelen spotten, maar helaas geen celebs.

Uiteindelijk stapten we uit bij mijn hotel en gingen snel naar binnen. Bij de receptie wilde ik me graag voorstellen, maar ze keken me verbaasd aan toen ik uitlegde dat ik maandag zou beginnen als een ‘intern’. Ze moest even bellen. Ten opzichte van het hotel van Tess vond ik het maar vreemd, maar ik besloot netjes te wachten. Na het telefoontje werd ze ineens heel enthousiast en vertelde me maandag om 9 uur maar terug te komen. Een beetje verbaasd dat we geen rondleiding kregen, liepen we terug richting de zee om nog heerlijk van de zon te genieten. ’s Avonds hebben we heerlijk gebraaid met ons gastgezin, die ons allemaal leuke tips gaf en daarnaast zeer geïnteresseerd in ons waren. We hadden die avond gewoon wilde eland gegeten die onze ‘papa’ zelf had geschoten. Weer een ervaring rijker!

Zaterdags besloten we dat we Robbeneiland wilden bezoeken, maar helaas zat alles al vol. Een boottocht met het mooie weer leek ook iedereen een goed idee, dus begaven we ons richting V&A Waterfront. We kozen een speedbootje uit die niet alleen heel hard zou gaan, maar ons ook pinguins, dolfijnen en zeehonden zouden laten zien. Helaas zagen we alleen zeehonden in het wild, maar het was echt geweldig! De boot ging enorm hard en we moesten ons goed vasthouden wilden we blijven zitten. We besloten ook nu weer om ons avontuurtje even te vieren met een overheerlijke cocktail voor maar 35 Rand!

Gisteren hebben we maar een rustdagje ingelast. We besloten lnaar Clifton beach te gaan en lekker te zonnen en zwemmen. Niets bleek minder waard tot we ons met onze voeten in de zee begaven, want het zwemmen was alles behalve lekker. De zee was ijskoud. Dat hadden we natuurlijk niet verwacht. Toch zijn we er nog tot het eind van de middag gebleven, want niet alleen de zon was heerlijk, ook het uitzicht was adembenemend. ’s Avonds wilde we onze laatste avond voor stage nog even vieren en zouden we uit eten gaan. We namen eerst een drankje in een klein barretje en besloten in Camps Bay te gaan eten. We stapten in de taxi, wat uiteindelijk een VIP taxi bleek te zijn (en nee er was geen champagne aanwezig) en genoten van Camps Bay. Niet alleen het eten was heerlijk, daarnaast was het ook nog eens heel goedkoop en het was er gezellig druk. Snel doken we in daarna in bed om ons voor te bereiden op onze eerste stagedag.

En onze eerste stagedag, dat was dus vandaag. Vol goede moed stonden Minou en ik om 8 uur op de bus te wachten. Hij kwam maar niet en hij kwam maar niet.. Dan maar een taxi nemen. Helaas bleken alle taxi’s of vol of 25 minuten verderop te rijden dus daar stonden we dan. We hadden nog 20 minuten om bij ons hotel te komen of we kwamen op onze eerste stagedag al te laat. Dan moesten we toch maar in het minibusje.. waar we inmiddels al 1000 keer voor gewaarschuwd waren, omdat we ze absoluut niet mochten nemen. Maar de mensen op straat zeiden dat we ze overdag wel konden nemen, alleen niet ’s avonds en we hadden niet echt een andere keuze. Met mijn hart in mijn keel namen we plaats in het minibusje en we werden zo ontzettend boos aangekeken, dat ik me nog minder op mijn gemak voelde. We kregen steeds meer buikpijn naarmate er steeds meer mensen uitstapten en er dus steeds minder mensen bij ons in het busje zaten. In de verte zagen we de straat en ik schreeuwde al snel: “Stop, stop, stop, we need to get out now! Stop!”. Gelukkig stopte de bus en gelukkig waren we er heelhuids aangekomen, maar goed voor je bloeddruk was het niet! Bij het hotel werden we hartelijk ontvangen door de HR Manager en kregen we tot de lunchpauze een rondleiding en uitleg. Samen met Minou, Mariël(le) en Marcelle (wat overigens een man was) vormden we volgens onze (waarschijnlijk gay-(nieuwe) collega) de drie Musketeers, wat hij gedurende de dag meerdere malen vrolijk herhaalde. Tijdens de lunch hoorden je onze collega’s over ons praten, maar we konden het niet verstaan. We werden door onze HR-manager teruggeroepen, omdat het personeel zich zorgen maakten dat we alleen brood zaten (we dacht namelijk dat er alleen brood was; niet eens beleg). De kokkin schepte mijn bord zo vol, dat mijn bord niet meer te zien was. Hoe kreeg ik dit ooit op, bedacht ik mezelf. De HR-manager wreef er nog eens goed in dat ze niet aan ‘wasting’ doen, dus ik durfde daarna niets meer op mijn bord te laten liggen, wat ervoor zorgde dat ik de rest van de dag buikpijn had door het vele eten. Na het eten kreeg ik een kleine introductie in de Housekeeping, waar ze mijn borsten met die van hen gingen vergelijken, zodat ze wisten wie uiteindelijk mijn kleding zou passen, omdat ze er blijkbaar vanuit gingen dat ik ze na mijn stage kleding zou geven (omdat Tjerry dat ook had gedaan). Daarnaast vroegen ze of ik contactlenzen droeg, of mijn wimpers nep waren en of ik blanke make-up droeg. Ze vonden het maar raar dat alles ‘puur natuur’ was ;). Ook werd ik uitvoerig ondervraagd over mijn inkomsten en mijn woonplaats, maar ik wist de vragen vaag te beantwoorden. Na een rondleiding door de verschillende kamertypes, kwam ik terecht bij reservations, waar ik eigenlijk alleen naar het scherm heb zitten staren, fouten heb verbeterd en gewacht heb tot het 5 uur was. Kortom de eerste dag was interessant, maar nog steeds een beetje vaag allemaal.

Morgen zal mijn laatste introductiedag zijn en dan zal ik ook horen in welke afdeling ik geplaatst zal worden en wat mijn rooster voor deze week wordt.

Al met al is het nu al een geweldige ervaring en ik zal jullie op de hoogte houden!